செல்போன் ராணிகள்

தலைப்பு ராஜாக்களுக்கும் பொருந்தும் என்றாலும் ராணிகளுக்கு அதிகம் பொருந்தும்.

கந்தனின் பயணம் தொடர்கிறது. கந்தனின் முந்தைய பயணத்திற்கு இங்கே கிளிக்கவும்.

கந்தன் பைக்கை மரணக் கிணற்றுக்கு ஒப்பான சென்னை பழைய மஹாபலிபுர ரோட்டில் லாவகமாக செலுத்தினான். அவனை கொல்வதே நோக்கமாக பலர் அவனுக்கு பின்னேயும் முன்னேயும் வந்து கொண்டிருந்தனர். அனைவரிடமும் தப்பித்து முடிந்த வரை மற்றவர்களுக்கு இடையூறு இல்லாதவாறு பைக்கை செலுத்திக் கொண்டிருந்தான் கந்தன்.

சென்னை நகர புத்திசாலி போலீஸ் வழி நெடுகிலும் குறுக்கும் நெடுக்குமாக பல இடையூறுகளை வைத்திருந்தார்கள். அது விபத்துக்களை தடுப்பதற்காக வைத்திருக்கிறார்களாம். அதில் அடிபட்டு சாகாமலிருப்பதே பெரிய விஷயம்.

திடிரென்று நடுரோட்டில் ஒரு பெண் மரண வேகத்தில் பின் வரும் வாகனங்களை கூட கவனிக்காமல் மெல்ல நடந்து சென்று கொண்டிருந்தாள். ஆம்புலன்ஸை மிஞ்சும் வேகத்தில் வந்து கொண்டிருந்த பல்ஸர் பாண்டிகளும், இண்டிகா திண்டன்களும் அந்த பெண் நடு ரோட்டில் அப்படி சென்று கொண்டிருந்ததால் பசையில் ஒட்டிய ஈயை போல வண்டியின் வேகத்தை குறைத்து அவள் இப்படி செல்வாளோ அல்லது அப்படி செல்வாளோ என்று தெரியாமல் திண்டாடினர்.

கந்தனும் அந்த குழப்பத்தில் மாட்டினான். ஏன் எல்லா எம தூதன்களும் திடீரென்று திண்டாடுகிறார்கள் என்று பார்த்த பொழுது அலட்சியமாக நடந்து சென்று கொண்டிருந்த அந்த பெண்ணை கவனித்தான். உற்று நோக்கிய பொழுது தான் தெரிந்தது ராணியம்மா செல்போனில் மும்முரமாக பேசிக்கொண்டே சென்று கொண்டிருந்தது.

கந்தனுக்குள் இருந்த அந்நியன் விழித்துக் கொண்டான். ஆனாலும் அந்நியம் செயல் படும் முன்பு கந்தன் பின் வரும் எமன்களின் தொந்தரவால் அவளை கடந்து சென்று விட்டான். கடந்த சில நிமிடங்களிலேயே மற்றொரு ராணி அவளின் கையும் காதில் போனை பிடித்துக் கொண்டிருந்தது.

ரோட்டில் நடந்து சென்ற அத்தனை பெண்களும் கையில் ஒரு உருப்படாத போனை வைத்துக் கொண்டு தலை வடக்கேயும் தெற்கேயும் ஆட்டியவாறு பேசிக் கொண்டிருந்தனர்.

துரைப்பாக்கம் நூறடி ரோட்டில் வண்டியை திருப்பிய கந்தன் ஓரமாக ஸ்டாண்டிட்டு நிறுத்தினான். சாப்ட்வேர் கம்பெனிகளில் வேலை செய்யும் அப்பனிகளும், அம்மணிகளும் அங்கும் இங்கும் சென்று கொண்டிருந்தனர். அனைத்து ராணிகளின் கைகளிலும் செல்போன்.

கந்தனின் பார்வை அந்த இருட்டிலும் பளிச்சென்று இருந்த அந்த வட நாட்டு ராணியின் மேல் விழுந்தது. அந்த இருட்டிலும் அவளின் நிறம் ஜொலித்தது. அவள் காதிலும் செல்போன்.

அப்படி என்ன தான் பேசுவார்கள்? கந்தனின் மனம் கள் குடித்த குரங்காய் ஆடிக் கொண்டிருந்தது. அந்த பெண் தன்னை சுற்றி என்ன நடக்கிறது என்ற பிரக்னையே இல்லாமல் சுவாரஸ்யமாய் போனில் பேசிக் கொண்டு நடந்து வந்தாள் அவ்ளின் பின்னே லுங்கி அணிந்த ஒரு கஜா அவளின் பின்னழகை ரசித்துக் கொண்டே நடந்து வந்து கொண்டிருந்தான்.

தன் பின்னே ஒரு கஜா வருவதை கூட கவனிக்காமல் அந்த ராணி நடந்து வந்து கொண்டிருந்தாள். அப்பொழுது தான் கஜா ராணி வரும் வழியில் மாட்டு சாணம் இருப்பதை கவனித்தான். சில விநாடிக்குள் அந்த ராணி பேச்சின் சுவாரசியத்தில் சாணத்தை மிதித்தாள். ஆனால் மிதித்தது கூட தெரியாமல் பேசிக் கொண்டே சென்றாள்.

கந்தனின் அருகே அவள் வந்ததும் அவளின் முன்னே நின்றான் கந்தன். அப்பொழுது அவனை நிமிர்ந்து பார்க்காமல் போனில் பேசியவாறே அவனை சுற்றி செல்ல எத்தனித்தாள் ராணி. கந்தன் அவளின் காதில் போனை பிடித்திருந்த கையை பற்றி இழுத்தான்.

அப்பொழுது தான் சற்று தீவிரத்தை உணர்ந்த ராணி அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். பார்வையில் மிரட்சி. அவன் பிடியில் இருந்து தன் கையை விடுவிக்க முயன்றாள் ராணி. போனில் இருந்து ஒரு ஆணின் குரல் "ஹலோ ஹலோ" என்று கேட்டது.

"அப்படி என்ன தான் பேசிவீங்க" என்றான் கந்தன்.

"க்யா?" என்றாள் அந்த பெண். "லீவ் மீ" என்றாள்.

கந்தன் அவளின் கையில் இருந்த செல் போனை பிடித்து இழுத்தான். கந்தனை செல்போன் திருடன் என்று நினைத்தாள் ராணி.

இதையெல்லாம் கவனித்த லுங்கி சற்று பின்னே நின்றிருந்தது.

அவளின் கையில் இருந்து பறித்த போனை ஓங்கி தரையில் அடித்து உடைத்தான் கந்தன். "ஹே ஹே வாட் ஆர் யூ டூயிங்" என்று அந்த பெண் கதற "பர்ஸ்ட் வாட்ச் யுவர் ஸ்டெப்ஸ். கெட் யுவர் செல்ப் க்ளீன்ட்" என்று கூறி பின்னே நின்றிருந்த லுங்கியை கவனித்தான் கந்தன். அந்த பெண் அப்பொழுது தான் தன் காலில் இருந்த சாணத்தை கவனித்து "ஓ ஷிட்" என்று அலறினாள்.

லுங்கியின் கையிலும் ஒரு செல் போன் இருப்பதை அப்பொழுது தான் கவனித்தான் கந்தன். சாப்பிட உணவு இருக்கிறதோ இல்லையோ இப்பொழுதெல்லாம் எல்லார் கையிலும் செல் போன் இருக்கிறது. அதிலும் லுங்கி பார்ட்டி போனில் இருந்து காதுக்கு ஒரு இயர் போன் வேறு. நான்கே எட்டில் லுங்கியின் கையில் இருந்த செல் போனை பிடுங்கி தரையில் டமார் என்று உடைத்தான் கந்தன். லுங்கி சென்னை தமிழில் கந்தனை திட்டிக் கொண்டே கந்தனின் காலரை பிடிக்க லுங்கியின் கழுத்தில் ரப்பென்று அறைந்தான் கந்தன்.

கந்தனை சுற்றி கூட்டம் கூட ஆரம்பித்தது. "இனிமே ரோட்டிலே யாராவது போனில் பேசிக்கொண்டு பல்லை காட்டி கொண்டு நடந்தால் அவ்வளவு தான்"

இதை கேட்ட மற்ற ராணிகள் சட்டென்று "ஹே அப்பறம் கால் பண்ணறேன்" என்று போனை கட் செய்து பைக்குள் வைத்தார்கள்.

கந்தன் பைக்கை எடுத்துக் கொண்டு நங்கநல்லூர் வந்தான். ஒரு ஆபிஸ் பஸ் நின்று ஆட்களை இறக்கி விட்டு சென்றது. அந்த பஸ்ஸில் இருந்து இறங்கிய அந்த பெண் தன்னுடைய கைபைக்குள் கையை விட்டு வெளியே எடுத்தாள் செல்போனை. கந்தன் தன் பைக்கை ஸ்டாண்டிட்டு அவளை நோக்கி நடந்தான்.

Masala mix

Saw Boss Engira Baskaran this weekend and it was a laugh riot from start to end. Full credits to the director who earlier gave another breezy movie Siva manasula sakthil. Songs were also good in Boss.. Wish more such movies are made in tamil.

Humidity in chennai is getting unbearable with no breeze out there and heat wave in october doing its work I dont see any respite. The city looks like a dead city with not even a single leaf nodding its head. Everything looks like a statue and the house acts like a huge cooker. Its very unpleasant to sit inside the home. It doesnt mean outside is better.

They were showing The last house on the left in HBO. I dont know how they show movies like that. Anyway they are going to chop of lot of scenes. That too they were showing it in prime time at 9 PM on a Sunday.

Enthiran - Robot

The wait was long 2 yrs during its making and 10 days after its release. Finally saw Enthiran at Devi at mount road.

It's always a pleasure to wait for a Rajni movie. Reading so many news that comes out during its making and looking at the occasional stills that come out always increases the expectations for the movie. That too when Shankar joins hands with Rajni then the expectations double.

Coming to the theater I know Devi has one of the worst enterance for a theater and expected chaos but hoped there will be better traffic management but as expected it was horrible. To park your vehicle you nees special skillset. After parking got the tickets and there was a queue to enter into the cinema hall.

The hall was huge and the airconditioning was great and it looked pretty good. The theater was full.

Now all set and I started to enjoy the final moments before watching the most expected movie.

The movie opens up with Sun picture logo and Kalanithi Maran name. Then comes the much awaited Superstar logo which has been changed and it looks good but the background score doesnt have same effect.

The movie doesnt waste time and goes straight to the point and we see Rajni minus usual intro. From then on Shankar doesnt waste any moment he just tries to explain the concept of Robot in layman's terms and he succeeds to a large extent and the audiences are'nt bored either.

There are couple of scenes especially the romance scenes between Rajni and Aiswarya which stands out without any link to the story. They jus act as starters for songs.

Rajni as the scientist just hangs around in the first half but Chitti steals the show. Shankar sets the base for second half very well. The first half is breezy.

The second half also starts off well and ends well with some awesome graphics never seen even before.

Music is a total let down atleast in first viewing the music did not stand out as expected. Songs were hopeless comparatively Sivaji song picturisation was very good. Though Rajni and Aiswarya look great in the songs the choreography was not there at all. Rajni doesnt do any steps he just walks, smiles and gives the usual pose. So none of the songs had that energy. Kilimanjaro was colourful and Arima was slightly better of the lot.

Rajni for some reason doesnt show much action he mostly relies on his charisma. Though as villain Robot he is awesome he is not in his usual elements and the story also doesnt give scope for any Rajnisms. The chitti dance was awesome though we know it must be someone else behind the Rajni mask it was just awesome. In Sivaji Shankar showed us what if Rajni was was white, here Shankar shows what if Michale Jackson had the looks of Rajni. Similarly the train fight scene was awesome. I could see Rajni has become a bit lean especially in the initial scientist role he looks very lean. The scientist Rajni for some reason reminded me of Jhonny barber Rajni.

The graphics at the end is just awesome I was afraid that there might look amatuerish but it was thoroughly professional.

Aiswarya rai looks good in most of the scenes sometimes her age can be seen.

The movie is totaly a directors movie that is Shankars movie and Rajni occupies the movie from start to end. There is no scope for anyone else. As a director Shankar has excelled. Though the movie has a classy look during scenes set indoor the outdoor scenes gives the movie a local look with hopeless Indian police chase, Petrol tanker lorry etc.

At some places the dialogue was just hopeless especially when the scientist Rajni scolds the Robot. He uses pakka local words like Poriki, Maramandai etc. If Kamal had played the role I m not sure he would have uttered the same dialgoues. Otherwise the dialgoues were good. I enjoyed the arguments between Chitti and Vaseegaran. There are many quality dialogues which we have never seen before in Rajni movies. For the first time I saw Rajni uttering Kavidhai on screen. Also he uses lot of English words and complicated Tamil words too. These were first time seen in Rajni movie.

After long time Rajni's movie makes us emotional in many scenes.

Though we have seen many english movies this movie has not borrowed any scenes may be Terminator part 1.

Overall its a different Rajni movie its also different Tamil movie. Though everything was good about the movie it just didnt make me go ga ga (The last scenes did make me go gaga). Even Avatar didnt do it for me. I might watch it once more and there have been times when I have loved movies only during second viewing. As a Shankar movie, the movie rocks but as a Rajni movie I expected fireworks from Rajni which I didnt get though I could occasionally see the sparks in Villain Robot's performance.

Chariots of fire

1924 Olympics, Eric Liddel and Harold Abrahams. The movie capatures the important moments in these two atheletes life. This is one movie where you root for the characters to win. This movie is both about spirituality and sports. If you are a christian you would be able to relate to the character Eric Liddel a lot.

Liddel is from Scotland a devout christian and Abrahams is a Jew. Both of them love running and they want to prove a point by winning in Olympics. So they practise like hell and make lot of sacrifises to fulfil their dream.

Liddel at one point has to choose between his love for GOD or love for sports.

The moments the atheletes run, their emotions have been captured beautifuly. You feel for them when they lose and you share their joy when they win. Such is the attachment we develop with the characters.

The movie is definitely worth multiple viewings.

I dont have to mention about the movie's soundtrack which is a universal hit.